6/21/09

నొక్కి వక్కాణించినంతన చిక్కెటులని తర్కించుచు చెవులు రిక్కించిన, చిక్కిన నా ప్రక్కవాని జూచి నేనిట్లనియె !

నేను స్కూల్లో ఉన్నప్పుడు మా లెక్కల మాష్టారు Redundancy గురించి ఇలా చెప్పేవారు...

ఎవరో ఒకాయిన తన గొడుగు మీద ' రమణారావు గారు ' అని రాయించుకుని అది వేసుకుని వెళ్తున్నాట్ట. అది చూసి కొంత మంది పోకిరి పిల్లలు వెనకాల పడి......
' రమణారావు గారు గారు ' అని ఏడిపించడం మొదలు పెట్టారుట.

ఒక విషయాన్నో అభిప్రాయాన్నో కుండ బద్దలు కొట్టినట్టో, కొండ బద్దలు కొట్టినట్టో చెప్పడం తప్పు కాదు, మంచిది కూడా.. కానీ అదే కుండని మళ్ళీ మళ్ళీ బద్దలు కొడితేనే ఒస్తుంది చిక్కంతా ! ముందొక మార్కో ముద్రో పడుతుంది.. ఆ తర్వాత మనం ' నొక్కి వక్కాణించిన ' విషయాన్ని ఒదిలేసి దాన్నొక జబ్బుగానో, తెగులుగానో, పిచ్చి గానో అనుకోవడం, చూపించడం, వెక్కిరించడం జరుగుతుంది. ఇది నేను చిన్నప్పటి నించీ చూసినదే.

కావున మిత్రమా ... ' కడ వరకుంగట్టుబడు క్రమమునందున్ దక్క తక్కిన కడ నెక్కడనున్నొక్కటి కంటెను మార్లు నొక్కి వక్కాణించినంతన జిక్కిటులగునే ! '